λόγω της γέννησης νέων ζώων και μειώνεται, λόγω θνησιμότητας, στην
υπόλοιπη περίοδο του χρόνου .
2.
Πολυετείς διακυμάνσεις:
Εκτός από τις εποχιακές διακυμάνσεις ορισμένοι πληθυσμοί άγριων ζώων
εμφανίζουν και πολυετείς διακυμάνσεις, γνωστές ως κύκλοι.
Χαρακτηριστικό αυτών των κύκλων είναι το ότι οι πληθυσμοί, ανάλογα με το
είδος, φτάνουν το μέγιστο και το ελάχιστο σημείο ακολουθώντας μια
περιοδικότητα τεσσάρων έως δέκα χρόνων. Αυτές οι διακυμάνσεις
ονομάζονται πολυετείς ομαλές, κυκλικές διακυμάνσεις.
Πληθυσμιακές διακυμάνσεις παρουσιάζουν σχεδόν όλα τα είδη. Οι
διακυμάνσεις αυτές δεν εμφανίζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Για
μερικές από αυτές είναι δυνατόν να δοθεί επιστημονική ερμηνεία, γενικά
όμως η επιστήμη δεν είναι σε θέση να εξηγήσει τους λόγους που τις
προκαλούν.
Μέσα διαχείρισης της άγριας ζωής.
Τα προγράμματα διαχείρισης πρέπει να είναι ευέλικτα για να ανταποκρίνονται στις
συνεχείς αλλαγές των περιβαλλοντικών παραγόντων. Τα σωστά προγράμματα
χρησιμοποιούν σε συνδυασμό όλα τα διαθέσιμα μέσα. Οι διαχειριστές συλλέγουν
κατά τη διάρκεια του χρόνου πληροφορίες για το περιβάλλον καθώς και στοιχεία για
την άγρια ζωή, ούτως ώστε να προσδιορίσουν και να επιλέξουν τα σωστά
προγράμματα που θα χρησιμοποιήσουν.
Νόμοι:
Όταν στον άνθρωπο κάτι δεν αρέσει, μια κατάσταση για παράδειγμα, τότε
φτιάχνει έναν νόμο που θα «δαμάσει» αυτή την κατάσταση. Οι νόμοι για τη
Διαχείριση της Άγριας Ζωής είναι αναγκαίοι, απαραίτητοι. Αν οι νόμοι αυτοί δεν
είναι ευέλικτοι, δε βασίζονται σε βιολογικά δεδομένα και δεν εφαρμόζονται σε
συνδυασμό με άλλα μέσα διαχείρισης, δεν έχουν αξία.
Σήμερα επικρατεί η τάση της απόλυτης προστασίας ενός είδους. Η προσέγγιση αυτή
είναι λανθασμένη. Οι νόμοι που προσφέρουν απόλυτη προστασία σε ένα είδος είναι
άκαμπτοι και αποκλείουν τη χρήση άλλων μέσων. Οι νόμοι πρέπει να είναι ευέλικτοι
και να προσαρμόζονται ανάλογα με τις αλλαγές στις περιβαλλοντικές συνθήκες και
τους ζωικούς πληθυσμούς. Μ’ αυτό τον τρόπο, η διαχείριση γίνεται πιο
αποτελεσματική.
44