Άγραφοι νόμοι
Ο «σωστός» κυνηγός υπακούει τόσο στους γραπτούς νόμους της Δημοκρατίας, όσο
και στους άγραφους ή ηθικούς νόμους. Για παράδειγμα, σύμφωνα με το νόμο, ο
κυνηγός έχει το δικαίωμα να αποκομίσει μιαν ορισμένη ποσότητα θηράματος, το
λεγόμενο Quota,. Ένας «σωστός» όμως κυνηγός, θα φροντίσει να κυνηγήσει μόνο το
θήραμα που χρειάζεται, ασχέτως αν αυτό είναι λιγότερο απ’ αυτό που δικαιούται να
πάρει. Το μέλλον του κυνηγιού είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ευσυνειδησία του
κυνηγού να λειτουργεί με βάση όχι το δικό του συμφέρον αλλά το καλό του
αθλήματος γενικότερα.
Τα σύγχρονα μέσα συγκοινωνίας και τα υψηλής αποτελεσματικότητας όπλα, δίνουν
στον κυνηγό μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι στο θήραμα. Επιπλέον, εφόσον το κυνήγι
της τροφής δεν αποτελεί πια άμεση και επιτακτική ανάγκη, ο κυνηγός δηλαδή δεν
κυνηγά πλέον για να επιβιώσει, να τραφεί, αφού την τροφή του την εξασφαλίζει πολύ
πιο εύκολα, επικρατεί γενικά η εντύπωση ότι οι κυνηγοί έχουν χάσει το σεβασμό τους
προς την άγρια ζωή.
Ένας αληθινός κυνηγός δε χάνει ποτέ αυτό το σεβασμό. Αντιθέτως, νοιάζεται πολύ
για την άγρια ζωή και το φυσικό περιβάλλον με αποτέλεσμα να προσπαθεί ο ίδιος να
μεταδώσει και σε άλλους κυνηγούς τις δικές του ηθικές αρχές που είτε έχει
καλλιεργήσει από μόνος του είτε τις έχει αποκτήσει από άλλους. Προβαίνει μάλιστα,
με διακριτικό τρόπο, και σε υποδείξεις προς τους άλλους όταν πιστεύει πως αυτοί
έχουν λάθος.
Εικ.2.2
Ο αληθινός, αθλητής
κυνηγός θα πάρει μόνο το θήραμα
που χρειάζεται, ακόμα κι αν αυτό
είναι λιγότερο του Quota. O
«
κρεατοσυλλέκτης» κυνηγός έχει
χάσει το σεβασμό του για την
άγρια ζωή και λειτουργεί εις
βάρος όλων των άλλων κυνηγών
και του θηράματος.
M.Antoniou
22