αριθμός ενεργών αθλητών κυνηγών στην Κύπρο, ένα ποσοστό σε αναλογία
πληθυσμού, που ίσως να είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Επιπλέον, το
άθλημα του κυνηγιού στην Κύπρο έχει τον μεγαλύτερο αριθμό ενεργών αθλητών, σε
ευρύ φάσμα ηλικιών, από οποιοδήποτε άλλο σπορ. Θα μπορούσαμε επομένως να
πούμε, ότι το κυνήγι για τους Κύπριους είναι τρόπος ζωής.
Τελειώνοντας, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τα προβλήματα -και είναι
αρκετά- που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίζει το κυνήγι ως άθλημα στην Κύπρο.
Τα κυριότερα από αυτά είναι:
1.
Καταστροφή βιοτόπων:
χρόνο με το χρόνο
οι βιότοποι μικραίνουν,
λιγοστεύουν. Μαζί τους λιγοστεύουν και οι πληθυσμοί των διαφόρων ειδών.
Δύο από τους σοβαρότερους παράγοντες καταστροφής των βιοτόπων είναι η
μεγάλη τουριστική και οικιστική ανάπτυξη και η συνεχής οδοποιία.
2.
Αστυφιλία:
η συνεχής μετακίνηση του πληθυσμού στις πόλεις από την
ύπαιθρο και τα χωριά είχε ως αποτέλεσμα να εγκαταλειφτούν οι γεωργικές
καλλιέργειες που αποτελούσαν πηγή καλής ποιότητας τροφής για την άγρια
ζωή.
3.
Πολέμιοι του κυνηγιού:
οι νεότεροι δεν έχουν σήμερα τους δεσμούς που
είχαν οι παλαιότεροι με τη γη˙ πιστεύουν ότι το φαγητό μας βρίσκεται στις
υπεραγορές και τα ταχυφαγεία. Ως αποτέλεσμα, έχουν αναπτύξει
υπερευαισθησίες για τα δικαιώματα των ζώων και ασκούν πιέσεις για
απαγόρευση του κυνηγιού.
4.
Λαθροθήρες και ασυνείδητοι κυνηγοί:
οι κάποιοι, λίγοι στον αριθμό,
«
κακοί» κυνηγοί, αμαυρώνουν το όνομα του αθλητή κυνηγού και γίνονται η
αφορμή και η αιτία για να ασκηθούν αυξημένες πιέσεις για απαγόρευση του
κυνηγιού.
Σημαντικοί παράγοντες που θα συμβάλουν στο να αποτραπεί η καταστροφική
επίδραση αυτών των παραγόντων στο άθλημα του κυνηγιού είναι η νομιμότητα και η
ευσυνειδησία που πρέπει να επιδεικνύει κάθε κυνηγός στις εξορμήσεις του.
Το σωστό κυνήγι και η διατήρησή του μέσα στο χρόνο είναι αποτέλεσμα σωστής
αντιμετώπισης που κατ’ ουδένα λόγο δεν εξαρτάται από το αν ο αθλητής κυνηγός
πέτυχε ή δεν πέτυχε τον ανώτατο αριθμό θηραμάτων (Quota), χτύπησε ή δε χτύπησε
θήραμα ή αν τελικά αυτό που του προέκυψε ήταν απλώς ένας περίπατος στη φύση. Ο
αθλητής κυνηγός θα πρέπει να απολαμβάνει το κυνήγι στο πλαίσιο των κανονισμών
που το διέπουν.
Η κυνηγετική εμπειρία είναι πηγή εσωτερικού πλούτου. Η επιστροφή από μια
κυνηγετική εξόρμηση, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, πρέπει να βρίσκει τον κυνηγό
περήφανο για μια επιπλέον εμπειρία που απέκτησε. Όπως περήφανος πρέπει να είναι
ο κυνηγός αφού μπορεί ακόμα να βρίσκει ήσυχους βιότοπους για να εξορμά,
βιότοπους όπου το θήραμα έχει τη δυνατότητα και μπορεί να αναπαραχθεί.
14