Διατροφή
:
Τρέφεται με ποώδη φυτά, βλαστούς δέντρων και θάμνων, καρπούς που ποικίλουν
ανάλογα με την εποχή και τις τροφικές ανάγκες του είδους. Το καλοκαίρι βόσκει
νωρίς το πρωί ή κατά το σούρουπο, ενώ, για να προστατευτεί από τις ψηλές
θερμοκρασίες, τρέφεται, πολλές φορές, και κατά τη διάρκεια της νύχτας,.
Αναπαραγωγή
:
Τα αρσενικά και τα θηλυκά ζουν σε ξεχωριστές ομάδες, σμίγουν όμως κατά την
αναπαραγωγή (Οκτώβριος–Νοέμβριος). Τα μεγάλα, κυρίαρχα αρσενικά αγρινά
θέτουν υπό τον έλεγχό τους ομάδες θηλυκών και τις προστατεύουν από άλλα
αρσενικά. Το αρσενικό, ζευγαρώνει σε ηλικία μεγαλύτερη των έξι χρόνων ενώ το
θηλυκό μπορεί να ζευγαρώσει από τα 2 του χρόνια. Προς το τέλος της εγκυμοσύνης
τους που διαρκεί 5½ μήνες, τα θηλυκά καταφεύγουν σε απότομες πλαγιές ή γκρεμούς
όπου γεννούν 1 ή 2 νεαρά (τέλος Μαρτίου – αρχές Μαΐου). Οι πιθανότητες για
απόχτηση διδύμων είναι μεγαλύτερες στις παρυφές του δάσους, όπου η ποιότητα
τροφής είναι καλύτερη. Όταν τα νεαρά μεγαλώσουν κάπως, κατεβαίνουν, μαζί με
άλλα θηλυκά που έχουν και τα μικρά τους μαζί, σε πιο ομαλές περιοχές για
αναζήτηση βοσκής, Τα νεαρά μένουν με τη μητέρα τους και μετά τον
απογαλακτισμό.
Κατάσταση και εξάπλωση στην Κύπρο
:
Το Κυπριακό Αγρινό ζει στην περιοχή του Δάσους Πάφου, σε μια έκταση που
καλύπτει 700 τετρ. χλμ. Στις αρχές του 20
ου
αιώνα, το αγρινό έφτασε στα πρόθυρα
του αφανισμού αλλά με την κήρυξη του τελευταίου καταφυγίου του, του Δάσους
Πάφου, σε προστατευόμενη περιοχή και την απομάκρυνση των κοπαδιών από την
περιοχή, το αγρινό σώθηκε και από τότε ο πληθυσμός του άρχισε να μεγαλώνει., Ο
αριθμός των αγρινών στην Κύπρο, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, ανέρχεται
σήμερα στις 3000. Οι μεγαλύτερες πυκνότητες παρουσιάζονται στις παρυφές του
δάσους, όπου ο βιότοπος είναι καλύτερος. Εκεί όμως εμφανίζονται και κάποια
προβλήματα που σχετίζονται με ζημιές που τα αγρινά προκαλούν σε αμπέλια,
περιβόλια, δημητριακά και άλλες καλλιέργειες της περιοχής.
Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει σήμερα το Κυπριακό Αγρινό είναι:
α) η ξηρασία και η έλλειψη νερού λόγω της δέσμευσης των επιφανειακών νερών
και των νερών των πηγών του δάσους σε ντεπόζιτα για ύδρευση.
β) οι δασικές μονοκαλλιέργειες και η δημιουργία αναβαθμίδων.
γ) η ανάπτυξη του οδικού δικτύου μέσα στο δάσος.
δ) η από κοινού βοσκή με αιγοπρόβατα στις παρυφές του δάσους που ενέχει τον
κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών.
ε) η λαθροθηρία.
Το Κυπριακό Αγρινό είναι αυστηρά προστατευόμενο είδος και αποτελεί το κόσμημα
της κυπριακής φύσης.
171