(
ΜΕΡΟΣ Γ) ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΘΗΡΑΜΑΤΩΝ ΚΑΘΩΣ ΠΕΤΟΥΝ
…………………………………………………………………………..
Θάμπος, χάραμα, καταχνιά… Σε ένα φόντο με πολλές ακαθόριστες σκιές και
ελάχιστο φως, ο κυνηγός πασχίζει να ξεδιαλύνει ήχους και ιπτάμενες φιγούρες. Είναι
η στιγμή που ξεκινά η μεγάλη αναμέτρηση, λίγο βιαστικά για μερικούς, λίγο
καθυστερημένα για κάποιους άλλους. Η φύση ξυπνά και ξαναγεννιέται κάθε στιγμή
μέχρι ο ζωοδότης ήλιος να γείρει για να αναπαυτεί στο απλησίαστο βασίλειό του. Ο
κυνηγός, μαγεμένος από το θορυβώδες ξύπνημα της φύσης, εκστασιάζεται προς
στιγμήν και λίγο μετά, προσπαθεί να εντοπίσει το θήραμα για να το διεκδικήσει.
Όμως τα πράγματα εκείνες τις στιγμές δεν είναι τόσο ξεκάθαρα. Το λιγοστό φως, η
αγωνία, τα σβέλτα φτερουγίσματα των πουλιών και οι μπερδεμένοι ήχοι ολόγυρα,
δημιουργούν πολλές φορές, ένταση και δυσκολία, στην αναγνώριση του θηράματος.
Δυστυχώς, σε κάποια στιγμή, ένα άσχετο με το ζητούμενο θήραμα πουλί, απλώς και
μόνο επειδή η φιγούρα του έμοιαζε αρκετά με εκείνην του θηράματος, βρίσκεται στο
στόχαστρο του όπλου. Έστω κι αν οι περιπτώσεις αυτές είναι λίγες, , σε μια
προσπάθεια να σας εξοικειώσουμε με τα θηρεύσιμα είδη αλλά και με εκείνα που ο
νομοθέτης αποφάσισε να προστατεύσει, παρουσιάζουμε παρακάτω μερικές σκοτεινές
φιγούρες, όπως αυτές φαίνονται στο λιγοστό φως.
139